Bakım
Oldukça meraklı, sosyal ve gürültücü, uçucu kuşlardır. Günün her
saatinde seslerini duymak mümkündür ancak özellikle sabah saatlerinde
bu sesler daha da fazladır.
Çok aktif papağanlardır, her daim hareketlidirler. Kafeslerinden
çıkarıldıklarında dikkatle takip edilmeleri gerekir çünkü kemirmeyi ve
çiğnemeyi severler. Mobilyaları, duvarları, elektrik kablolarını
kemirebilirler. Dikkatli olmak gerekir.
Zaman zaman agresif tavırlar sergileyebilirler. Bunun nedeninin çok
küçük papağan türleri olmalarına rağmen doğal yaşam alanlarında diğer
kuşlarla ve daha büyük papağan cinsleriyle yaptıkları yer veya yiyecek
kavgalarını evde de size karşı sürdürüyor olabileceğini savunan bir tez
öne sürülmüştür. Bu yiyecek ve yer kavgalarını kazanan tarafın da çoğu
zaman cennet papağanları olduğu bilgisini ek olarak vermek isteriz.
Uçucu bir tür oldukları için kafes boyutları kanatlarını açtıkları zaman
rahatça hareket edebileceği büyüklükte ve içinde küçük uçuşlar
yapmasına olanak verecek derinlikte, köşeli formlarda olmalıdır. Günlük
olarak mutlaka birkaç saat kafes dışında olması ve uçarak kanat
egzersizleri yapması gerekir. Kanat ayarı bu tür için gerekli değildir,
uçamamak cennet papağanının depresyona girmesine sebebiyet
verecektir. Cennet papağanınıza kanat ayarı yaptırmayınız. Tüneklerinin
ağaç dallarından (Narenciye ağaçları, Dişbudak Ağacı, Manolya,
Karaağaç, Okaliptüs, Avustralya Çamı, Dut ağacı) ve farklı kalınlıklarda
olması gaga ve tırnaklarını törpüleyip sabit uzunlukta kalması için
faydalıdır. (Gagaları oldukça güçlüdür ve tırmanma, yer değiştirme,
tohumları kırma gibi hayati işlemlerde gagayı kullandığı için gaga
bakımını yapabilmesi hayati önemdedir.)
Doğalarında oldukça geniş gruplar halinde yaşadıkları için genellikle eş
olarak beslenmeleri tavsiye edilmektedir. Cennetler çift olduklarında
onları evcilleştirmek çok zor birşeydir, çünkü çiftler kendi aralarında
anlaşarak hareket ettikleri için size ne kadar ilgilenirseniz ilginin
alışmaları çok güçtür, çünkü eş olmuşlardır ve onlar için amaç bir şeyler
öğrenmek değil çiftleşmek ve üremektir. Tek olarak alınacaksa mutlaka
yakından ilgi ve sevgi gösterilmelidir. Evcilleştirilmeleri oldukça güçtür,
güvenleri zor kazanılır. Ancak tek başına beslenecekse sabır ilk şarttır.
Ayrıca erişkin bir cennetin evcilleştirilmesi neredeyse imkansızdır
denilebilir. Evcilleştirmek için 50-70 günlük yavrular idealdir. Bunun için
iki erişkin cenneti çiftleştirip alınan yavruların evcilleştirilmesi en akla
yatkın yoldur. Bir cennetin güvenini kazanana kadar onun izin verdiği bir
uzaklıkta kalarak onunla konuşmalı, sevdiği bir yiyeceği (mesela
yeşilbiber) ikram etmeli, sıkılmasını önlemek adına ses çıkaran ve renkli
oyuncaklarla ilgisini çekmeyi denemelisiniz.
Konuşma özellikleri yok denecek kadar azdır. Konuşsa bile birkaç
kelimeden fazla bir şey beklememek gerekir.
Ayrıca diğer tüm türlerde olduğu gibi her gün suyunu, yemlerini ve
gerekirse kafesin altını değiştirmek, haftada bir tünekleri, yemlikleri,
kafesindeki aksesuar ve oyuncakları ılık sabunlu suyla yıkamak sağlıklı
bir cennet papağanı için gereklidir.
Cennet papağanları banyo yapmaktan çok hoşlanırlar. Kafeslerinde
özellikle yaz aylarında sürekli bir banyoluk bulunması yararlı olacaktır.
Eğer cennet papağanınızı siz su püskürterek yıkayacaksanız dikkat
edilmesi gereken nokta burnunun ve kulaklarının ıslanmasını ve kuşun ı
slakken uyumasını önlemektir.